one at a time

pahirapan talaga ang buhay. andaming aberya - parang gulong, parang bangkang papel, parang uno stack-o, parang sand castle, parang kung anu-ano pa. kapagod.

na-op talaga ako nung pumunta kami ng printing press kahapon. masaya siya, don't get me wrong. kaso may kulang. there's something wrong, something missing, something not right...for me. honestly, hindi ko alam kung anu. ayus naman dun sa press mismo. pero pagnasa chikot na e sobrang tahimik ko. bakit nga kaya? sabi ko wala lang, sabi ko nag-aadjust pa aku sa crowd, sabi nila natatae daw ako, sabi ko inaanotk ako. but i really don't know? putsang discombobulation yan! i have to do more thinking about that. pero pagod na akong mag-isip! lagi na lang nag-iisip - sa clase, sa buhay, sa babae, sa pera, sa luho, sa lahat na!!! kayo ba e napapagod na rin?

malulugmok na sana aku kagabi e. e naging can opener si sir nico...

i had to spill the beans...ika nga. hindi ko alam kung bakit nagsalita ako bigla...dahil ba isa na lang ang kausap ko? dahil ba napilitan ako? dahil ba nagsawa na aku sa pagiging tahimik sa kotse? dahil ba i felt trapped? dahil ba no choice? dahil ba gusto ko na ring mag-open up? dahil ba gusto ko na rin maging isang builder? dahil ba may pangarap din akong gustong masungkit? dahil ba gusto ko na ring magbago???

ang gusto ko talaga sa isang tao e yung may sense kausap pag seryosohan na...pero gago kung gago paggaguhan na! and...hahaha...ganun pala si sir nico. ayus kausap. pushing me and all...and i think i needed that push. anlaki kasi ng pwet ko e. ang hirap bitbitin. haha...but i really needed that talk...sensya na rin kay ate anna at hindi rin aku nakapagpaliwanag when she was still around...not that i need to...but because i want to. ika nga ni sir armand - people ask for an advice not that they don't know what to do but they just want someone to back them up in their choice. so siguro nga ganun ako. i already know what i need to do and what not. pero asar at hirap akung sumunod sa sarili ko diskarte. ang bobo ko, engot!!! di bale ate anna, i hope we can have a deeper talk about life eventually...gastro maybe...and kay sir nico, saludo ako!

ewan ko lang kung na-gets din ni sir nico ang gusto kong iparating. but somehow i think he does. hopefully he did not went into any conclusions...or misconceptions. basta it boils down to one thing - i have to take things one at a time. hay! honestly, alam ko na yun e...kasu nawala yung thought na yun sa akin dahil sa pressure. sir nico bringing that back up is a good thing. sana nga e it would forever stick with me. good luck saken!

inuman na!!!

PS: tessa you oughto know...